Dnia 6 października 2021 roku uczniowie klas 3e i 3c, oraz kilku uczniów z klasy 3f i 3aTP pod opieką p. Andrzeja Łukasika, p. Roberta Strzyża, p. Beaty Gnaś I p. Wioletty Ludian uczestniczyli w wycieczce w góry. Był to świetnych czas na aktywny wypoczynek i poznanie walorów gór. Pierwszego dnia udało się zdobyć Sokolicę oraz Czerteź, z których można podziwiać przełom Dunajca. Już ten stosunkowo krótki dystans okazał być dla niektórych sprawdzianem kondycji i wytrzymałości. Widoki, które mówiły same za siebie, wynagradzały wszystkim zmęczenie.
Kolejny dzień zaczął się dosyć wcześnie. Od samego rana grupa wraz z przewodniczką, p. Weroniką, podążali szlakami Tatrzańskiego Parku Narodowego. Ich celem była Dolina Pięciu Stawów Polskich a później
Morskie Oko przez Świstówkę. Po drodze nie brakowało stromych ścieżek ale także zapierających dech w piersiach stromych wzniesień. Koniec końców, każdemu udało się pokonać tą ciężką trasę i zrobić sobie wspólne zdjęcie nad wcześniej wymienionym Morskim Okiem.
Ostatni dzień wycieczki należał do tych najprostszych. Dolina Kościeliska była prawdziwym zbawieniem, po ostatnich dniach wędrówek. Wspaniałe widoki, zdjęcia w Wąwozie Kraków ale nie można także zapomnieć o smoczej jamie, która dla niektórych okazała się prawdziwym wyzwaniem. Po tym przyjemnym spacerze udało się jeszcze znaleźć czas na zwiedzenie Krupówek by kupić pamiątki. Wszyscy wrócili zadowoleni i szczęśliwi z trzech dni odpoczynku od szkoły xd.
Poniżej zamieszczamy fragment, krótkiej relacji uczennicy z pierwszego dnia:
„(…) Zamiast o 8 w klasach, spotkaliśmy się wszyscy o godzinie 6.40 na terenie przy kościele św. Józefa. Tam właśnie rozpoczęła się nasza wycieczka w góry. Część z nas spała, część śpiewała a cała trasa do miejsca docelowego zajęła nam około 7 godzin, które mamy nadzieję nie okazały się dla nikogo zbyt żmudne. Zaraz po wyjściu z autokaru zostaliśmy rzuceni na „głęboką wodę”. Jak się okazało-czekała na nas kilkugodzinna piesza wycieczka w kierunku Sokolicy. Już ten stosunkowo krótki dystans okazał się dla niektórych z nas sprawdzianem kondycji i wytrwałości. Poza zmęczeniem, ale i ogromną satysfakcją tym co zwróciło nasza uwagę był piesek, który przez pewien odcinek towarzyszył nam w wędrówce i zdaje się, sprawował jeszcze lepiej od nas. W ostatnim fragmencie drogi leśne ścieżki zostały zastąpione prowizorycznymi schodami a dalej skałkami i barierką. Ten odcinek drogi dla wielu z nas okazał się ulubionym, między innymi dlatego ze stanowił większe wyzwanie, ale i dlatego że bezpośrednio poprzedzał cel naszej wycieczki. Widok, który mówi sam za siebie a którego niestety nie potrafią oddać zdjęcia (mimo wszystko zachęcamy do ich obejrzenia)”.
/tekst: ucz. 3e, zdjęcia: uczestnicy wycieczki/